31.12

Ποιός ο λόγος τελικά; Ποιος ο λόγος να μιλάς, να δίνεις, να παίρνεις, να μένεις, να υπομένεις, να αγαπάς, να σ'αγαπάνε, να υποχωρείς, να κλαις, να χαίρεσαι, να αγχώνεσαι, να φοβάσαι, να υποτάσσεσαι, να επαναστατείς, να παλεύεις, να εγκαταλείπεις, να θυσιάζεις, να θυσιάζεσαι, να συγχωρείς, να χαλιέσαι, να πιστεύεις, να εμπιστεύεσαι; Ποιος ο λόγος αφού όλα καταλήγουν σε μια αρρωστημένη φάση της ζωής σου που όλα σου φαίνονται ανούσια; Ίσως τα λέω επειδή είμαι μέσα σε αυτή τη φάση. Ίσως αύριο να μην τα θυμάμαι, να μη σε θυμάμαι. Να (σ)έχω ξεχάσει. Αλλάζει ο χρόνος και με βρίσκει με ψεύτικα χαμόγελα, ψεύτικα "νοιάζομαι για σένα", ψεύτικους φίλους και ψεύτικες αντιλήψεις... όχι ότι εσύ, καρδιά μου, θα μπορούσες να με σώσεις. Όχι πια. Αλλά ίσως να έκανες την ψευδαίσθηση πιο δυνατή.

Σκάσε

Και για κάποιο λόγο οι μέρες περνούν τόσο αδιάφορα. Για κάποιο λόγο; Υπάρχει λόγος; Μπορεί απλά να μην υπάρχει άλλος τρόπος να περάσουν πια. Ένας μόνιμος ήχος από το ρολόι στον τοίχο που σιγά σιγά δυναμώνει. Τόση ησυχία στο δωμάτιο που κάθε χτύπημα γίνεται κρότος. ΣΚΑΣΕ! Σε άκουσα. Δεν θέλω τις συμβουλές σου, ξέρω κι από μόνη μου ότι ο χρόνος περνάει και δεν κάνω τίποτα για αυτό. ΣΚΑΣΕ! Ξέρω ότι σταμάτησα να είμαι αυτό που συνήθιζα.. αυτό που συνήθιζαν και οι άλλοι. ΣΚΑΣΕ! Πάει καιρός, έτσι δεν είναι; Αυτό σε τρομάζει. Με είχες μάθει αλλιώς. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Κι εγώ μαζί τους. ΣΚΑΣΕ! Τι εννοείς ότι εγώ δεν είχα αλλάξει ποτέ; ΣΚΑΣΕ! Γέμισα απάθεια και φτύνω παντού απελπισία. Θα σηκωθώ, κι αν δεν το κάνω μην ψάξεις να με βρεις. Δε θα θέλω. ΣΚΑΣΕ! Τι πάει να πει "αφού πάντα θέλεις"; ΣΚΑΣΕ! Δεν μ'αρέσει που με ξέρεις τόσο καλά. Σταμάτα να μιλάς με τη σιωπή σου στο κεφάλι μου.. σκάσε.