Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Κατα(φύγι)α.

Ότι κάποιος αποφάσισε ότι δεν είναι γι' αυτόν το σχολείο ή ότι δεν παίρνει τα γράμματα ή ότι είναι απλά γεννημένος ηθοποιός εμένα με έφερε στο σημείο να γράψω. Ότι πήγε σε μια σχολή υποκριτικής εμένα με φέρνει αντιμέτωπη με τις λεξούλες μου που είναι μαύρες και που τις έχω παραμελήσει υπερβολικά τελευταία. Οι γονείς μου, λοιπόν, πήγαν θέατρο ημέρα Πέμπτη και εγώ ήμουν ελεύθερη να βγω από τις εφτά μέχρι τη μία. Κι αφού έγινα επιλεκτική στις εξόδους μου, μετά από απαιτήσεις του κοινού, βγαίνω μόνο με άτομα που έχουν κάτι να μου δώσουν. Άλλοι τον κόσμο όλο και άλλοι την ικανοποίηση της ψευδαίσθησης ότι είμαι ακόμα δεκάξι. Οπότε η έξοδός μου στο "κάπου" στις δέκα, για άλλους θα μπορούσε να θεωρηθεί διέξοδος και για άλλους -όπως εγώ- τρόπος ζωής. Σημερινό θέμα, λοιπόν, μιας και οι γονείς μου γύρισαν σπίτι: τα καταφύγια.

"Είσαι το καταφύγιό μου, σε λατρεύω". Φτηνό, αν δεν το εννοείς. "Δεν έχω πια κάποιο καταφύγιο καρδιά μου, αυτό είναι πλήγμα". Ειλικρίνεια. Το εκτιμώ. Το αποδέχομαι. Με λυπεί.

Καταφύγια. Τόσο διαφορετικά για τον καθένα. Μια ταινία, ένα μάθημα θεάτρου, μιάμιση ώρα μπάσκετ, μια κουβέντα με τον αγαπημένο σου, μια παράσταση ημέρα Πέμπτη, ένα τραγούδι, ένα τραγούδισμά σου, μια ώρα διαβάζοντας το αγαπημένο σου βιβλίο με χωμένα τα πόδια στα νεογέννητα γατιά του γατιού σου, άρα και δικά σου.

Και δε είναι μόνο το ότι ζαλίζομαι γιατί στο "κάπου" η ρακή είναι "βέρα", όπως λες, κρητική. Είναι η στιγμή που βλέπω μόνο εσένα με το κεφάλι μου, είναι τόσο ανεκτίμητη, όπως μια συνάντηση με τη συνονόματη της ακατονόμαστης, σε ένα καμαρίνι, με μια φωτογραφική νίκον. Φαντάσου.

Γιατί οι δυο ξένοι, είναι δύσκολο να παρακολουθηθούν ξανά. Γιατί όταν τα καταφύγια "φέυγουν", κάθε τι γίνεται δύσκολο. Γιατί δεν τα παρατάω αυτή τη φορά. Γιατί νιώθω, νιώθω με όλη την έννοια της λέξης και κάθε μέρα μου είναι αρκετή για να βρω χρόνο να σ' αντικρίσω, να σου μιλήσω, να σε φιλήσω. Γιατί αν κάποιος καταλάβει, σημαίνει ότι διαβάζει τις λεξούλες και δεν με νοιάζει. Τον ευχαριστώ που με ευχαριστεί.

Σ' ευχαριστώ και συγνώμη. Πόσο μεγάλη νομίζεις ότι μπορεί να είναι η ζωή για να προλάβεις να τα πεις αυτά; Για όλα και για όλα.



Υ.Γ. Λεξούλες μου! Μου λείψατε. Πιο συχνά εδώ. Υπόσχομαι.


Τυπικό "καληνύχτα, σε λατρεύω" αλλά χαίρομαι και μέσα μου σου χαϊδεύω τα μαλλιά.