Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Dandus Eram

Dandus Eram

Έπρεπε να δοθώ.

Έπρεπε: οριστική αορίστου για να δηλώσει το προτερόχρονο στο παρελθόν.
Να δοθώ: υποτακτική ενεστώτα και καθώς στο δικό μου μυαλό το "έπρεπε" δηλώνει βούληση, φόβο, σκοπό και αποτέλεσμα μαζί, τότε μάλλον είναι κατάλληλη στιγμή να πω ότι αυτά είναι ιδωμένα τη στιγμή που εμφανίζονται στο μυαλό του ομιλητή και όχι τη στιγμή της πιθανής πραγματοποίησης τους.

Εκτός από ασύντακτη λοιπόν, είμαι κάπως άχρωμη αυτόν τον καιρό και λίγο άοσμη. Θέλω να πω ότι πλέον χωράω ακριβώς μέσα στο χάρτινο ποτήρι του διπλού καφέ μου, ξέρω τα μικρά ονόματα αυτών που τον φτιάχνουν, και ίσως λίγη από την ερωτική ζωή τους.

Θα σου κουνήσω αινιγματικά το κεφάλι εστιάζοντας στα μάτια σου, γιατί μου αρέσει να προσπαθώ να καταλαβαίνω τα συναισθήματά σου μέσα από αυτά. Με εξιτάρει.

Θα κοιτάξω αμέσως μετά έξω από το παράθυρο γιατί έχει αλκυονίδες μέρες. Κάποτε κατά τη διάρκειά τους, ήμουν η πιο πολύχρωμη Εύα όλου του κόσμου. Άφηνα τον ήλιο να μου καίει το πρόσωπο. Τον αέρα που μυρίζει βιαστική Άνοιξη ήθελα να τον κλείσω σε ένα κουτάκι τόσο δα. Να το σκορπίσω στον πιο βαρύ Χειμώνα και να γλυκάνει. Ο πιο βαρύς Χειμώνας είναι εδώ. Όχι, μην κοιτάς από το παράθυρο και μην απορείς. Ο ήλιος δεν επηρεάζει τη θεωρία μου. Ο βαρύς Χειμώνας είναι εδώ και είναι πιο επίμονος από ποτέ. Χτυπάει πόρτες και παράθυρα και κάνουμε πως λείπουμε. Κάνου - με; Από τη βιασύνη...
Κά - νω. Σωστό! +2 μόρια για τη συνειδητοποίηση του λάθους.

Dandus Eram, λοιπόν. Λες και δεν έγινε. Φυσικά και έγινε. Ένας άνθρωπος που δίνει κομματάκια εαυτού "σ' όποιον τύχειhttps://www.youtube.com/watch?v=3xqcjKxpnRE"δεν αδειάζει; Δύσκολο. Αυτή η ανταλλαγή κομματιών εαυτού τρέφει απωθημένα και καλύπτει κενά. 

Θα πάρω μια ανάσα το Σάββατο και άλλη μια την Τετάρτη γιατί πιο πριν δεν προλαβαίνω. Οι Πέμπτες θα φωτίζονται κάθε φορά, μέχρι το Σάββατο που θα ξαναρχίζει το κακό. Μέχρι να έρθει η συνήθεια, θα έρθει το τέλος και όσα κείμενα δεν μπόρεσα να γράψω για το "τώρα" θα με πληγώνουν με την απουσία τους.

"Σου γράφω γιατί ξέρω ότι θα ξεχαστούν αυτές οι μέρες..."

Σε άλλα νέα την απομυθοποίηση μη τη δοκιμάσετε και μην αλλάζετε θέσεις σε ανθρώπους που σας έχουν κάνει πολύ καλό από την υπάρχουσά τους θέση. Ένας από τους δύο θα μετανιώσουν.
[...]ή θα πληγωθούν
(Η συγγραφέας χρησιμοποιεί τα αποσιωπητικά για να δηλώσει ότι κάτι παραλείπεται ή ότι λόγω συγκίνησης δεν μπορεί να συνεχίσει. Βασικά δεν είναι καλά τελευταία. Και φαίνεται)+2 μόρια

Υ.Γ. 1 Ξέχασα να πω ότι εδώ έχουμε το φαινόμενο του συγχρονισμού. Δύο ζωών, δύο ανθρώπων. Συναισθημάτων και αγγιγμάτων. Λάθος. Εννοούσα συγχρονισμό της κύριας με τη δευτερεύουσα. +2 μόρια

Υ. Γ. 2 Συγχρόνως "φυσάει αδιαφορία να ντύνεσαι καλά" αλλά και "dandus eras"