Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

..πτώσεις

"Να σε πιάσω. Για αυτό είμαι στη ζωή σου. Για να σε πιάσω όταν πέσεις. Από πάντα ακροβατείς σε μια γέφυρα, στις άκρες αυτής, και νομίζεις ότι αυτό είναι ζωή. Πάντα ρισκάρεις, στραβοπατάς κι εγώ είμαι πάντα από κάτω κοιτώντας προσεκτικά τα βήματά σου. Και είσαι επιρρεπής, ρε γαμώτο, στο να πέσεις. Να πέσεις για οτιδήποτε, για οποιονδήποτε. Για μια ιδέα, για ένα χαμόγελο. Γιατί; Από μικρό κοριτσάκι. Αντιδραστικό μικρό κοριτσάκι. Κι ενώ έχεις υψοφοβία κρατάς ισορροπία σχεδόν μαγικά. Εγώ θα σε κοιτάω από χαμηλά και θα καμαρώνω για κάθε δευτερόλεπτο που περνάει και δεν στραβοπατάς, για κάθε δευτερόλεπτο που είσαι ζωντανή, γιατί με κάνεις περήφανο, γιατί κάνεις όσα δεν τόλμησα. Κι εκείνη δίπλα μου θα φοβάται για κάθε δευτερόλεπτο που είσαι εκεί πάνω και δεν κατεβαίνεις. που δεν περπατάς μέσα στα όρια της γέφυρας, που δεν παρατάς το αγύριστο κεφάλι εκεί πάνω, ή που δεν το ρίχνεις στο κενό χωρίς να προλάβεις να πέσεις.
Κι ενώ κι εκείνη κρυφοχαίρεται για' σένα δεν μπορεί να στο πει, αγάπη μου, γιατί δεν θα κατέβεις ποτέ. Και σε θέλει εδώ μαζί της. Οπότε κάθε φορά που εσύ τα καταφέρνεις εγώ θα σου κλείνω το μάτι για να συνεχίσεις, μην την ακούς που σου φωνάζει να κατέβεις. Γιατί παρόλο που ο ριψοκίνδυνος, αδιάλλακτος χαρακτήρας σου, μπορεί να σε ρίξει στο κενό, μπορεί επίσης να σε κρατάει πιο κοντά στα αστέρια. Αυτό δεν είναι που ζητούσες πάντα, ε; Μια θέση πιο κοντά στα αστέρια, και τις πτώσεις σου πότε πότε να σε ταρακουνάνε. Γιατί όπως όλοι σου μάθανε, "Γιατί να γλιτώσεις τον πόνο; Οι άνθρωποι δεν είμαστε φυγόπονοι, ίσα ίσα, τον κυνηγάμε κάποιες φορές." Όχι όσο εσύ σίγουρα. Εμείς θα σ' αγαπάμε από εδώ κάτω με τις αγκαλιές μας ανοιχτές έτοιμες να σε πιάσουν ανά πάσα στιγμή, αν αποφασίσεις όταν πέφτεις, να πέσεις προς το μέρος μας."




Ο ι κ ο γ έ ν ε ι α...