Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Συνέχεια στα όρια..



 Ήταν αυτή κι αυτός. Ήταν μαζί ένα πρωί που έβρεχε, ένα βράδυ με άπνοια και ένα ζεστό καλοκαιρινό μεσημέρι. Ήταν μαζί όταν μπορούσε αυτός και άντεχε εκείνη. Ήταν μαζί για λίγο και συνήθως σε κάποιο δωμάτιο ξενοδοχείου. Ήταν παντρεμένος. Ήταν ερωτευμένοι. Ήταν αυτή κι αυτός.
  Τύλιγε ένα μαντήλι στο κεφάλι της, έβαζε τα μαύρα γυαλιά της και πήγαινε να τον συναντήσει. Πρόσεχε να μην την αναγνωρίσουν. Παρολ' αυτά όταν ήταν να τον συναντήσει δεν την ένοιαζε τίποτα. Τις ώρες που ήταν μακριά του χάζευε, ξέχναγε να τρώει, δεν απαντούσε στα τηλέφωνα αν δεν ήταν αυτός στην άλλη γραμμή. Κάπνιζε. Κάπνιζε πολύ. Αλλά όταν τον συναντούσε όλα άλλαζαν.
  Με το μαντήλι και τα γυαλιά της καλούσε ένα ταξί και πολλές φορές δεχόταν περίεργες ματιές για την αμφίεσή της. Έλεγε τον προορισμό της -το εκάστοτε ξενοδοχείο- και ο κόσμος της, όταν έφτανε, γινόταν πιο όμορφος. Συνήθως την περίμενε στο δωμάτιο. Η επαφή τους ήταν τόσο ουσιαστική. Τόσο που σε έκανε να πιστεύεις ότι αν βλέπονταν περισσότερες ώρες θα ήταν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο. Έμεναν μαζί κάποιες ώρες και ζούσαν τον έρωτά τους. Κλισέ φράση; Τη χρησιμοποιώ τονίζοντας τη λέξη "ζούσαν", γιατί όταν ήταν χώρια "πέθαιναν".
  Έμεναν στο κρεβάτι μέχρι που κάποιος από τους δύο πάντα έπρεπε να κάνει την αρχή. Να σηκωθεί, να ντυθεί και να φύγει. Όταν συνειδητοποιούσαν ότι έπρεπε να φύγουν η όψη τους άλλαζε, γίνονταν σκυθρωποί. Αλλά έπρεπε. Όταν ερχόταν το ταξί της, σταματούσε η ανάσα της. Του έδινε ένα φιλί και το κρατούσε στη μνήμη της σφιχτά ώσπου να τον ξαναδεί. Έβγαινε από το ξενοδοχείο και τότε ξανάβρισκε την ανάσα της, βαριά βέβαια. Έμπαινε στο ταξί ανέκφραστη. Δεν σκεφτόταν τίποτα άλλο παρά εκείνον, και τις στιγμές που πέρασαν μαζί.
  Αυτός έφευγε και ξαναπήγαινε στη δουλειά, προσπαθούσε να ξεχαστεί αλλά η μυρωδιά της ήταν ακόμα πάνω του. Γυρνούσε στην οικογένεια του και μισούσε τον εαυτό του που δεν μπορούσε να πει οικογένεια του και τη γυναίκα με την οποία ήταν βαθιά ερωτευμένος. Όταν γυρνούσε σπίτι απέφευγε τη "γυναίκα του". Ήθελε η εικόνα της αγαπημένης του να μείνει σώα στο μυαλό του.


  Ήταν αυτή κι αυτός. Ήταν δυο άνθρωποι. Ήταν ένας παράνομος έρωτας.
Συνέχεια στα όρια.

3 σχόλια: