Του είπα ότι τελευταία δε γράφω όπως θα ήθελα. Ότι κάτι με κρατάει πίσω. Ίσως το ότι ξέρω ότι τα κείμενά μου θα διαβαστούν από ανθρώπους για τους οποίους θέλω να γράψω. Άρα δε μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα. Τα λόγια μου θα έχουν συνέπειες. Οι συνέπειες είναι ο εφιάλτης μου.
Κατά λέξη μου απάντησε: "θα ξαναμπείς σίγουρα σε ρυθμούς απλά μην σε νοιάζει τόσο αυτό... ή μάλλον να σε νοιάζει και να το χρησιμοποιήσεις κιόλας... να τους λυγίσεις, να τους πεις "ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΛΑΚΑΣ" όταν χρειάζεται ή "Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ" μέσα απ' τα κείμενα είναι πολύ ωραίο να ξέρεις ότι αυτός που θες να του πεις κάτι όντως θα το διαβάσει."
Ξέρεις όμως ποιό είναι το θέμα; Εγώ φοβάμαι. Φοβάμαι να μιλήσω ξεκάθαρα.
Δε θα σου πω ότι δε θέλω να βγω μαζί σου, και θα καταλήξω σε ένα πολύ μακρινό μέρος για να μη με δεις, και θα θυμίσω στην παρέα μου να μην κάνει τσεκ ιν. Θα φοβηθώ να φωνάξω μέσα στη μούρη σου - όσο κι αν χρειάζεται - για να μη νευριάσεις μαζί μου. Θα σου λέω ηρέμησε όταν φωνάζεις σε έναν τύπο στο μετρό που έχει κάτσει στα αριστερά στις κυλιόμενες και μπλοκάρει το πέρασμα, όσο κι αν μισώ τους ανθρώπους που το κάνουν. Όλα αυτά θα τα κάνω, γιατί φοβάμαι τις συνέπειες. Και όχι, δε θα του πω πόσο μαλάκας είναι, γιατί δεν έχω το δικαίωμα να μιλήσω. Τουλάχιστον για λίγο χρονικό διάστημα ακόμα. Όταν μπορέσω... δεν ξέρω τι θα κάνω. Μπορεί μέχρι τότε να έχω αποδεχτεί πόσο μαλάκας είναι, που να μη χρειάζεται καν να του το τονίσω.
Λένε ότι έχω κόλλημα με τη Μποφίλιου. Ναι, έχω. Θαυμάζω το χαρακτήρα της, το πάθος της, την αποφασιστικότητά της. Θαυμάζω το ότι αν κάποιος της αφαιρούσε το δικαίωμα να εκφέρει άποψη πάνω σε αυτό που αγαπάει - στην προκειμένη, το τραγούδι - αυτόν τον κάποιο θα τον είχε πάρει ο διάολος. Ναι, εγώ αυτό το θαυμάζω. Δε μπορώ να το κάνω. Δε θα μπορέσω ποτέ και δε με λυπεί τόσο αυτό. Με λυπεί το γεγονός ότι έγω πάντα βγαίνω λάθος και πέφτω έξω. Δεν αξιολογώ σωστά καταστάσεις.
Πώς λοιπόν θα του πω ότι είναι μαλάκας; Εγώ έκανα λάθος, εγώ δέθηκα. Γιατί να ζητάω ρέστα από τους τρίτους; "Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς." Κάτσε Εύα φάε στη μούρη όσα σιχαίνεσαι. Σχολίασε συμπεριφορές, και σκούπισε δάκρυα ατόμων που συμπαθείς. Μείνε όλη μέρα στα τηλέφωνα και γίνε το κοριτσάκι που θα έκραζες. Κάντο γιατί φοβάσαι τις συνέπειες. Διώξε τους γαμημένους ανθρώπους που σου δυσκολεύουν τη ζωή. Ή έστω φύγε. Φ Υ Γ Ε. Γαμώ τα δεσίματα, τις ειρωνείες, τα ψεύτικα χαμόγελα, τα αινιγματικά βλέμματα, τα πονεμένα πόδια, τα δάκρυά τους, τη δειλία, τις συνέπειες, τους μαλάκες και τα άγχη.
Κατά λέξη μου απάντησε: "θα ξαναμπείς σίγουρα σε ρυθμούς απλά μην σε νοιάζει τόσο αυτό... ή μάλλον να σε νοιάζει και να το χρησιμοποιήσεις κιόλας... να τους λυγίσεις, να τους πεις "ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΛΑΚΑΣ" όταν χρειάζεται ή "Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ" μέσα απ' τα κείμενα είναι πολύ ωραίο να ξέρεις ότι αυτός που θες να του πεις κάτι όντως θα το διαβάσει."
Ξέρεις όμως ποιό είναι το θέμα; Εγώ φοβάμαι. Φοβάμαι να μιλήσω ξεκάθαρα.
Δε θα σου πω ότι δε θέλω να βγω μαζί σου, και θα καταλήξω σε ένα πολύ μακρινό μέρος για να μη με δεις, και θα θυμίσω στην παρέα μου να μην κάνει τσεκ ιν. Θα φοβηθώ να φωνάξω μέσα στη μούρη σου - όσο κι αν χρειάζεται - για να μη νευριάσεις μαζί μου. Θα σου λέω ηρέμησε όταν φωνάζεις σε έναν τύπο στο μετρό που έχει κάτσει στα αριστερά στις κυλιόμενες και μπλοκάρει το πέρασμα, όσο κι αν μισώ τους ανθρώπους που το κάνουν. Όλα αυτά θα τα κάνω, γιατί φοβάμαι τις συνέπειες. Και όχι, δε θα του πω πόσο μαλάκας είναι, γιατί δεν έχω το δικαίωμα να μιλήσω. Τουλάχιστον για λίγο χρονικό διάστημα ακόμα. Όταν μπορέσω... δεν ξέρω τι θα κάνω. Μπορεί μέχρι τότε να έχω αποδεχτεί πόσο μαλάκας είναι, που να μη χρειάζεται καν να του το τονίσω.
Λένε ότι έχω κόλλημα με τη Μποφίλιου. Ναι, έχω. Θαυμάζω το χαρακτήρα της, το πάθος της, την αποφασιστικότητά της. Θαυμάζω το ότι αν κάποιος της αφαιρούσε το δικαίωμα να εκφέρει άποψη πάνω σε αυτό που αγαπάει - στην προκειμένη, το τραγούδι - αυτόν τον κάποιο θα τον είχε πάρει ο διάολος. Ναι, εγώ αυτό το θαυμάζω. Δε μπορώ να το κάνω. Δε θα μπορέσω ποτέ και δε με λυπεί τόσο αυτό. Με λυπεί το γεγονός ότι έγω πάντα βγαίνω λάθος και πέφτω έξω. Δεν αξιολογώ σωστά καταστάσεις.
Πώς λοιπόν θα του πω ότι είναι μαλάκας; Εγώ έκανα λάθος, εγώ δέθηκα. Γιατί να ζητάω ρέστα από τους τρίτους; "Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς." Κάτσε Εύα φάε στη μούρη όσα σιχαίνεσαι. Σχολίασε συμπεριφορές, και σκούπισε δάκρυα ατόμων που συμπαθείς. Μείνε όλη μέρα στα τηλέφωνα και γίνε το κοριτσάκι που θα έκραζες. Κάντο γιατί φοβάσαι τις συνέπειες. Διώξε τους γαμημένους ανθρώπους που σου δυσκολεύουν τη ζωή. Ή έστω φύγε. Φ Υ Γ Ε. Γαμώ τα δεσίματα, τις ειρωνείες, τα ψεύτικα χαμόγελα, τα αινιγματικά βλέμματα, τα πονεμένα πόδια, τα δάκρυά τους, τη δειλία, τις συνέπειες, τους μαλάκες και τα άγχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου