Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

cookies' recipy

Μα τι ευτυχία μπορεί να κρύβεται σε δυό λόγια;
Σε δυό μάτια;
Σε μια συνειδητοποίηση της πραγματικότητας;
Η θλίψη των κειμένων μου πάει περίπατο...
Και πόσο χαίρομαι που τη διώχνω
και πόσο δεν τη θέλω πίσω!


..γιατί τα μπισκότα πάντα θα με χορταίνουν,
θα με γεμίζουν, θα μου αρέσουν. Γιατί το παγωτό ποτέ δε με έκανε να χορτάσω τόσο, ακόμα κι αν ποτέ δεν το έφαγα μέχρι την τελευταία κουταλιά. Μπισκότα. Τι ωραίο πράγμα...


Μονάχα θα σε κοιτάζω να χαμογελάς. Και το "για πάντα" πια δε θα με τρομάζει. Και ίσως η αυθυποβολή τελικά δεν είναι τόσο κακή ιδέα. Γιατί όλα ξεπερνιούνται, ακόμα και ένα προκαθορισμένο ηλίθιο τέλος.

μέχρι το τέλος.

1 σχόλιο:

  1. Λοιπόν εγώ σαν άνθρωπος , είτε από αφέλεια ,είτε από συνήθεια , επαναλαμβάνομαι . Γίνομαι σχεδόν κουραστική. Μερικές φορές σκέφτομαι πως ίσως είναι ώρα να σταματησώ να μιλάω τόσο πολύ , ίσως και να γράφω όπως , ας πούμε, προσπαθώ να κάνω για να μην βλέπω στον εαυτό μου αυτήν την επανάληψη στα λόγια μου και στις σκέψεις μου. Ειδικά στις σκέψεις μου ! Ο λόγος που μου αρέσει να διαβάζω αυτά που γράφεις είναι γιατί , έκτος από το γεγονός ότι πιστεύω πως σε κάθε άνθρωπο που καταβάλει ενέργεια και κομμάτια του εαυτού του για να δημιουργήσει κάτι αξίζει να του το αναγνωρίζεις , δεν επαναλαμβάνεσαι .Διατηρείς κάτι από εσένα φυσικά και τον τρόπο σου να το εκφράζεις , αλλά η κάθε φορά διαφέρει και με επηρεάζει και μένα λίγο . Με βοηθάει να βάζω ένα μέτρο στα συναισθήματα που έχω την στιγμή που διαβάζω . Άν ας πούμε είμαι υπερβολικά αισιόδοξη , να δω τα πράγματα αντίθετα ενώ αν έχω την κακή διάθεση που δύσκολα αποβάλλει κανείς ( και το χω συχνά αυτό ) , να αλλάξω διάθεση απλώς θαυμάζοντας κάτι όμορφο , όπως το κείμενο .


    Μιλάω σε πολλούς ανθρώπους για το site σου και τα κείμενα σου και ειδικά σε εκείνους που αισθάνομαι ότι θα τους εκφράζουν σε κάποιο βαθμό . Ελπίζω να μην είναι πρόβλημα αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή