χάνω το μέτρημα.

Τι μπορεί να σου κάνει η έλλειψη υπολογιστή... Μεγάλη ζημιά! Ο Νοέμβριος βουβός, και ήταν τόσα που ήθελα να γράψω. Θα τα παραθέσω συνοπτικά, μπας και μου φύγει κανένα βάρος.

Είναι τρομακτικό ορισμένες φορές πώς οι διαφορές σου με έναν άνθρωπο μπορούν να σας φέρουν κοντά. Θέλω να πω, ζείτε σε άλλους κόσμους, αλλά καταφέρνετε να βρείτε το μοναδικό μονοπάτι που ενώνει τους κόσμους σας και βαδίζετε παρέα. Όχι μόνιμα. Ελάχιστες φορές η βόλτα είναι ευχάριστη και ήρεμη. Τις περισσότερες στο μονοπάτι βρίσκεται ο ένας από τους δύο και περιμένει τον άλλον να εμφανιστεί, πράγμα που συνήθως δεν συμβαίνει. Η "πλάκα" αρχίζει όταν ο ένας μπαίνει στον κόσμο του άλλου. Πάρτι! Ποτέ δεν βγάζει σε καλό...

Οι αποφάσεις μου ποτέ δεν ήταν μόνιμες. Τελικά μάλλον είμαι εκμεταλλεύσιμη. Ναι, εγώ. Μην απορείς. Το υπόλοιπο είναι "η εικόνα". Περιμένω μέχρι να μην πάει άλλο και μετανιώνω αμέσως μετά. Τι να πεις; "Όταν αλλάξω", αν αλλάξω, όσο αλλάξω, ίσως να' ναι καλύτερα.

Κάποιοι δεν θα καταλάβουν ποτέ τα "νοήματα". Θα τα εκλάβουν αλλιώς. Θα τα παρεξηγήσουν. Ίσως τα αγνοήσουν. Γράφω για αυτούς που με καταλαβαίνουν. Γράφω για αυτούς που θέλουν να με καταλάβουν κι ας μην τα καταφέρνουν. Γράφω για μένα, γράφω για αυτή που θέλω να γίνω. Γράφω για ανθρώπους που δεν θα με διαβάσουν ποτέ. Γράφω για κάποιους που είναι ξεχασμένοι σε ένα γήπεδο ή σε μια τάξη... Γράφω κι ας μην έχω τίποτα να πω. Γράφω για να αποτυπώνω με τις λέξεις τα αντικρουόμενα συναισθήματά μου. Δε γράφω για ένα πρόσωπο. Δεν αποσκοπώ μόνο εκεί, όσο κι αν θέλω να πω κάποια πράγματα. Γράφω για σένα, που μάλλον δεν θα σε καταλάβω ποτέ. Γράφω για όλους όσους ζουν με το αίσθημα. "ΠΟΣΟΙ ΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ; ΠΟΣΟΙ; φοβάμαι πως χάνω το μέτρημα."