Χωρίς οξυγόνο

Πόσο με εκνευρίζει η έλλειψη θάρρους μου. Ας είχα θάρρος και ας κατέληγε σε υπερβολικό θράσος. ΣΚΑΤΑ. Και τώρα τι; Τι κάνεις για αυτό; Πώς το αποκτάς; Θέλω να κλειστώ ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους και να μην ξαναβρώ ποτέ τον εαυτό μου. Το πρόβλημά μου η υπερβολή μου λέει ένας από τους αγαπημένους μου στίχους. Ίσως είναι η βραδιά. Ίσως κουράστηκα πολύ. Ο θυμός και τα δάκρυα μου δεν έχουν στεγνώσει ακόμα. Μήπως είναι της στιγμής; Θα περάσει. Άλλα όταν ξαναγίνει, στο πολύ κοντινό μέλλον, δεν θα το αντέξω πάλι. Θα κλειστώ στον εαυτό μου και θα είμαι πάλι απότομη με τους γύρω μου; Για πόσο; Αυτοί φταίνε; Αυτοί ήταν η αφορμή. Ικανότητες, "το'χεις", "μπορείς", ταλέντα και μαλακίες. Απλούστατες μαλακίες. Αν άξιζα δεν θα ήμουν εδώ. Θα είχα φύγει. Θα είχα τα τέτοια και θα είχα φύγει, άλλα έμεινα και πήρα τα τέτοια. Ο,τι δίνεις παίρνεις; Μπορεί. Μπορεί να μην έδωσα τίποτα. Να ήταν μόνο η εικόνα. Και όλα τα υπόλοιπα; Συμπτώσεις; Χάνομαι πάλι απόψε και το σπίτι δε με χωράει. Τελειώνει το οξυγόνο. Αν είχα καπνό θα τέλειωνε και αυτός μαζί με εμένα..