Μα εμένα οι Κυριακές μ'αρέσουν. Οι πιο πολλοί τις μισούν και τις βρίσκουν υπερβολικά μελαγχολικές. Πώς δε βλέπουν την ομορφιά μέσα στη μελαγχολία; Εμένα οι Κυριακές μου μυρίζουν ζεστό καφέ. Μου θυμίζουν ομίχλη και κρύο, με φούτερ και κασκόλ ψάχνοντας κάθε τι που θα τις κάνει πιο μελαγχολικές. Μέσα στη μελαγχολία όλοι έχουν δικαίωμα στον έρωτα, στα όνειρα, στους φίλους, σε οποιοδήποτε συναίσθημα. Η μοναχική σου Κυριακή γίνεται σημαντικότερη από τον τρόπο που την σκέφτεσαι. Στη ζωή μαζεύω στιγμές, είναι το χόμπι μου. Οι περισσότεροι το κάνουν υποσυνείδητα. Πώς γίνεται λοιπόν να μη με ενθουσιάζουν οι στιγμές της Κυριακής; Η υπερβολική μοναξιά και κακία της που σου υπενθυμίζουν ότι πρέπει να ζεις δυνατά κάθε σου στιγμή;