Απολογισμός χωρίς λογική.

Διάβασα την ανάρτησή σου και με έβαλες σε σκέψεις.
Τι να κέρδισα εγώ από το περσινό καλοκαίρι;
Ξεκινάω να φέρω στη μνήμη μου τις στιγμές του, το προσπερνώ
και πάω στο προηγούμενο.

Το περσινό καλοκαίρι δεν ήταν
τρεις μήνες με μπάνια, χορούς, γέλια - όσο κι αν αυτά υπήρχαν.
Ήταν ολόκληρο μια μεταβατική φάση.
Ήταν η φάση "αλλαγήπαρέαςκαισυνηθειών".
Ήταν η αρχή της φάσης "οπα,τιγίνεταιεδώ;", η οποία κράτησε
περίπου 6 μήνες. Έχει σχεδόν διαγραφεί από τη μνήμη μου.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Το φετινό καλοκαίρι, ήθελα πολύ να
έρθει. Απλά να μεταφερόμουν ένα χρόνο πριν, ή και δύο.
Ας πήγαινα στο καλοκαίρι του '11 και ας ξεκινούσαν όλα από
την αρχή. Έτσι, να έβλεπα τι θα γινόταν με λίγο διαφορετικούς
χειρισμούς και με τα καινούργια δεδομένα του χαρακτήρα μου.


Ελπίζω σε αυτό το καλοκαίρι. Πιστεύω σε αυτό το καλοκαίρι.
Χωρίζει δύο ΤΕΡΆΣΤΙΕΣ "εποχές". Το ερώτημα είναι να αφήσω
τα πάντα πίσω μου και να πάρω φόρα για "μπροστά" ή να συνεχίσω
έτσι και όπου με βγάλει; Μάλλον πάλι θα βρω μια μέση λύση.
Όπως πάντα...

Υ.Σ. Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που με βάζεις σε σκέψεις. Ευχαριστώ. :)